A Way of Saying Goodbye
© Anna Berkhout - 'Voor mama en Lot'
In de fotoserie A Way of Saying Goodbye onderzoekt Anna Berkhout de betekenis van rouw, verlies en herinnering. Ze richt zich specifiek op hoe fotografie kan bijdragen aan het ritualiseren van rouw. Tijdens haar eigen verlies ontdekte ze hoe moeilijk het is om de pijn en het gemis met anderen te delen, omdat gesprekken over rouw vaak uit ongemakkelijkheid worden vermeden.
De afgelopen periode heeft voor mij in teken gestaan van groot verlies. Het overlijden van mijn moeder afgelopen november en dat van mijn zus in januari hebben een diepe indruk op mij achtergelaten. Het afscheid nemen van een geliefde en het ervaren van rouw zijn onderwerpen waar ik me vooraf in verdiept heb, maar de werkelijke ervaring overtreft alle voorbereidingen.
“Ik kreeg behoefte om mijn rouw te ritualiseren en te delen, met mijn familie, vrienden, maar ook met mensen die ik niet kende. Dit was het moment dat ik voor het eerst in aanraking ben gekomen met het algemene ongemak rondom het thema ‘de dood’.”
Gedurende deze periode heb ik mezelf afgevraagd hoe ik recht kan doen aan de herinnering van mijn dierbaren. Ik kreeg behoefte om mijn rouw te ritualiseren en te delen, met mijn familie, vrienden, maar ook met mensen die ik niet kende. Dit was het moment dat ik voor het eerst in aanraking ben gekomen met het algemene ongemak rondom het thema ‘de dood’. Hoewel dood en verlies onlosmakelijk met het leven verbonden zijn, mis ik de herdenking en de rituelen daaromheen. We houden een uitvaart, ontvangen bloemen en honderden kaartjes, maar wat gebeurt er daarna? Een korte periode van rouw en dan weer verder?
Deze fotoserie is een poging om mijn behoefte aan een waardevol afscheid te ritualiseren. Vanuit de vraag hoe ik op passende wijze recht kon doen aan hun herinnering, ben ik begonnen aan een introspectieve reis. Hierbij heb ik nagedacht over hoe ik hun nalatenschap kan vastleggen en eren. Door de laatste periode van mijn moeder en zus vast te leggen en door objecten die aan hen herinneren te fotograferen, tracht ik een eerbetoon te creëren aan de essentie van hun levens en wat die voor mij betekenen.
Anna Berkhout (Amsterdam, 1993) studeerde af aan de Universiteit voor Humanistiek met een onderzoek naar betekenisgeving en kunst. De manier waarop kunst kan leiden tot zingeving, fascineert haar. Fotografie is een tweede taal voor Anna. Haar werk omsluit geen conceptueel kader, maar ontstaat gaandeweg. Door haar lens wordt het alledaagse een intieme verzameling van persoonlijke fascinaties, zonder vaststaande resultaten.